Door Het Oog Van De Naald deel 1

Gisteren om 20.30 uur was het dan zo ver, de eerste aflevering van het nieuwe RTL4 programma "Door het oog van de naald" Vanaf de aankondiging begin oktober vorig jaar, ging er een buzz door de kleermakers wereld.
Het concept van "Door het oog van de naald" (voortaan DHOVDN) is duidelijk inspireert op het BBC2 programma "The Great Britisch Sewing Bee" (vanaf hier: GBSB/SewingBee).
Net als SewingBee vonden de opnames plaats in een oud industrieel pand, maar in tegenstelling tot de BBC heeft RTL, naar mijn weten, niet gekozen voor een pand met een textiel historie. In plaats van De Meelfabriek(Leiden), hadden ze ook voor een locatie kunnen kiezen die dat wel had. Denk bv. aan een locatie in Tilburg (Textielmuseum), Helmond (nog altijd een actieve fabriek van Vlisco), of Enschede (het voormalig textielmuseum Jannink nu toch staat leeg)
Verder is de indeling van de werkruimte met stoffen/fournituren hoek vrijwel gelijk.

Ook voor de presentatie en jury is er naar de Engelse voorloper gekeken:
Nicollete van Dam heeft een zelfde open, enthousiaste uitstraling als Claudia Winkleman.
Nelleke Rimmelzwaan is voorzitter van de BMA (opvolger van BVK, na samenvoeging met FeetBag) May Martin is betrokken bij de Britse National Federation of Women's Institute
Mike de Boer, heeft wel ervaring met styling, maar kan qua technische kennis niet op tegen Patrick Grant, die eigenaar is van Savile Row huis Norton & Sons.

Waar er wel duidelijk afgeweken word van GBSB is in de kandidaten. In plaats van individuele deelnemers is voor DHOVDN gekozen voor naaiduo's.
Ook qua opdrachten is er een verschil, heeft GBSB per aflevering drie op drachten: Technisch met een vast patroon, Aanpassen van een bestaand kleding stuk en de Maatopdracht.
Bij Door het oog van de naald is gekozen voor slechts twee opdrachten: één gebaseerd op de modetrends van 2015 en één waarbij een BN'er een opdracht geeft voor een kleding stuk, dat vervolgens door de duo's gemaakt moet worden.

De eerste opdracht van de eerste aflevering was het maken van een korte jurk, geïnspireerd door Barbie, waarbij er ergens in de jurk een blinde rits verwerkt moet worden.
Nadat de materialen gekozen waren, konden de deelnemers aan de slag. Naast dat de deelnemers de maten van de modellen hadden, hadden de deelnemers ook een kant-en-klaar patroon.

Ondanks dat ze allemaal het zelfde patroon tot hun beschikking hadden, was er maar één team dat van Mike  te horen kreeg dat ze dit patroon volledig overgenomen hebben. Wel viel het tijdens de beoordeling op dat zeker 5 van de 10 teams de zelfde fout hadden gemaakt: het rugpand was niet ingenomen/de ruglengte was te lang.
Ook het inzetten van een blinde rits hadden enkele teams niet onder de knie/geoefend. Dit Duitse filmpje laat zien dat het met een blinde rits voet vrij eenvoudig is:

Voor de tweede opdracht, een hoodie voor Dennis Weening, waren kant-en-klare patronen beschikbaar. Hier viel het mij op dat de tijdsdruk gevoelsmatig vrij laag was: 5 uur voor een hoodie met rits. In vijf uur (als ik geen patroon hoef te tekenen) heb ik een blouse/broek/vest af, inclusief knopen/gulp en zakken. Met zijn tweeën lijkt een hoodie in vijf uur dan ook goed te doen. Toch was het drie teams niet gelukt om hem op tijd af te krijgen.
Terwijl het één van de team (Annicke en Marloes) wel gelukt was een mooie piping toe te voegen. Of zoals Dennis het mooi verwoorden: "heel mooi ge-uh-pijpt". Deze dubieuze uitspraak, zou nog zomaar een andere rede kunnen hebben... Was het een freudiaanse verspreking? Daar zullen we waarschijnlijk nooit achter komen.

De weekwinnaars Tom en Dominique hebben volgens mij terecht gewonnen: hun jurkje was, ondanks dat Mike het meer voor de moeder van de bruid geschikt vond, goed gemaakt. Ook hun hoodie voor Dennis zag er elegant en degelijk uit.

Hoewel ik de drag queen Frank graag langer in het programma had gezien, was het zeer terecht dat hij met Petra afviel. Zowel de jurk als hoodie waren niet af, laat staan dat het geleverde werk netjes was.

Al met al een leuke eerste aflevering, die mij geïnteresseerd heeft gemaakt hoe alles zich verder ontwikkeld.

Herstart...

Ik kwam er laatst tot mijn grote verwondering achter dat het al weer ruim een jaar geleden is dat ik voor het laatst geblogd heb. Tijd voor een korte terugblik en al vast een blik op de nabije toekomst.

Wat een periode is het geweest: in september 2013 ben ik op mezelf gaan wonen. Het heeft even geduurd voor ik mijn draai gevonden had, maar in middels zou ik niets anders meer willen.
Net toen ik weer wat energie begon te krijgen, werd ik via via gewezen op de uitverkoop van het paramenten atelier van de zusters trappistinnen in Oosterbeek. In hun abdij Koningsoord hadden zij een zeer goed uitgerust textiel atelier, maar nu de zuster die hier de leiding over had terugkeerde naar de VS, hebben ze besloten deze activiteiten te staken.
Tijdens de verkoopdag waren er veel handwerksters die af en toe iets mee namen. Nu was ik er zelf al langer over aan het denken naast herenkleding ook Liturgische kleding te gaan maken.
De kans die mij nu voor gehouden werd heb ik met beide handen aangepakt. Na het aanspreken van een van de zusters, heb ik een afspraak gemaakt om een bod te komen doen op alle overgebleven (textiel/borduur) materialen.
Een lang verhaal kort gemaakt: binnen 2 maanden had ik een nieuwe partij materialen, om mooie paramenten mee te kunnen maken.
Niet veel later kreeg ik via de zusters mijn eerste opdracht binnen: een beginnend dominee had al een (te korte) stola en stoffen gekocht, of ik de stola kon verlengen en de overige stola's kon maken. Na een eerste ontmoeting ben ik aan de gang gegaan.
Hiernaast zie je een van de geleverde stola's.

Verder ben ik druk bezig geweest een aantal blouse naar eigen ontwerp te maken. Later zal ik hier meer van laten zien.

Nu de toekomst:
Morgen begint op RTL4 het programma "Door het oog van de naald" een wedstrijd voor naaiduo's, duidelijk geïnspireerd op het BBC2 programma "The Great Britisch Sewing Bee", waarvan morgen btw het derde seizoen begint. Beide leveren waarschijnlijk voldoende stof op om over te bloggen.

Ook ben ik al een tijdje bezig met het ontwikkelen/programmeren van eigen patroontekensoftware. Eigenlijk het combineren van mijn drie grootste passies: kleding maken, programmeren en wiskunde. Stuk voor stuk redenen om eens lekker diep op zaken in te gaan.

Natuurlijk probeer ik ook nog aandacht te blijven besteden aan technische zaken. Vanaf nu niet meer enkel en alleen van herenmode, maar ook over liturgisch textiel/paramenten...
Tot snel!