Trouwpak 3 (knippen & zakken van de jas)

Patronen op de stof, inc naad.

Nu de stoffen gekozen zijn, het model vast staat en het patroon bevestigt is, kan het maakwerk beginnen.
Uiteraard is de eerste stap die nodig is het knippen van de stof. Omdat ik geen naadtoeslagen teken bij mijn patroon moet ik extra opletten met het leggen van de patronen. Om extra ruimte te hebben voor eventuele verbeteringen in de toekomst, gebruik ik een naadtoeslag van 3 cm, wat betekend dat ik tussen alle patroondelen minimaal 6 cm tussenruimte nodig heb.
Na het gepuzzel teken ik met kleermakerskrijt de patronen inc. naadtoeslag, zodat ik met knippen geen (of minder) fouten kan maken. Het knippen is dan ook vrij snel klaar.

Doorgelagen voorpanden, op het linker
voorpand  staat de borstzak getekend

Om te voorkomen dat ik tijdens het naaiwerk nog fouten maak met de naadtoeslag, sla ik alle patronen door. Dit houd in dat ik met een dubbele draad rijggaren strak langs het patroon door twee lagen stof ga, waarbij ik aan de bovenkant extra garen overlaat. Als alle patroon delen doorgeslagen zijn, haal ik bijde lagen stof van elkaar af en knip de (dubbele) draden rijggaren door, waardoor je witte pluisjes ziet, die het patroon aangeven.

Afgewerkte borstzak

Toen dit allemaal klaar was, heb ik de figuur naden gestikt. Ook heb ik het voorpand aan het zijpand vast gestikt. Het voorpand en zijpand worden op dit punt aan elkaar gezet, omdat de heupzakken deels op bijde panden zit.

De constructie van de borstzak is zo, dat het zichtbare gedeelte aan de zijkant met de hand vast gezet wordt. Ondanks dat dit iets extra tijd kost ten opzichte van het machinaal inelkaar zetten, geeft het hand werk een mooier resultaat, omdat je de stof net iets meer kunt manipuleren.
 

Gestreken paspel, nog zonder zak

Als heupzak heeft de klant gekozen voor een dubbele paspelzak zonder klep. Nadat er een stuk extra stof achter de plek waard de zak komt gelegd is, worden twee stukken stof op het voor- & zijpand gelegt en vast gestikt. Dit gebeurt zo, dat ze elkaar niet raken, maar de stiksels wel parallel lopen. Vervolgens wordt de stof ingeklipt tot aan het einde van het stiksel. Als dit gedaan is worden de naden open gestreken. Vervolgens worden de stukjes stof die net vastgezet zijn, zo genaaid dat ze elkaar net raken (en je dus een bijna dichte zak krijgt). Om dat het niet mooi is dit stiksel te zien, wordt ook dit stikken met de hand gedaan. Als het paspel af is, wordt aan de achterkant de zak gemaaakt.